-
1 winien
прил.• виновный* * *win|ien\winienni 1. виноват, виновен;on nie jest \winien он не виноват;
2. должен, обязан;\winien się stawić na godzinę piątą он должен (обязан) явиться к пяти часам;
3. должен;jest mi \winien dwieście złotych он мне должен двести злотых;
4. бухг. дебет;● Bogu ducha \winien ни в чём не виноват+2. powinien 3. dłużny
* * *1) винова́т, вино́венon nie jest winien — он не винова́т
2) до́лжен, обя́занwinien się stawić na godzinę piątą — он до́лжен (обя́зан) яви́ться к пяти́ часа́м
3) до́лженjest mi winien dwieście złotych — он мне дол́жен две́сти зло́тых
4) бухг. де́бет•Syn: -
2 liegen
diese Rolle liegt mir nicht ta rola mi nie odpowiada;seine Art liegt mir nicht jego sposób bycia nie odpowiada mi;bequem in der Hand liegen być poręcznym;an der Weichsel liegen leżeć nad Wisłą;an der Spitze liegen zajmować czołową pozycję;auf den Feldern liegt Schnee śnieg pokrył pola;die Betonung liegt auf der … Silbe akcent pada na … sylabę;die Schuld liegt bei dir to twoja wina;die Kosten für … liegen bei hundert Euro koszt (G) wynosi sto euro;im Bett, im Krankenhaus liegen leżeć w łóżku, w szpitalu;in Trümmern liegen leżeć w gruzach;im Streit liegen prowadzić spór ( mit jemandem z I);das Dorf liegt im Tal wioska leży w dolinie;das Schiff liegt im Hafen statek stoi w porcie;im Liegen na leżąco;zwischen … und … liegen ( schwanken) wahać się od … do …;liegen bleiben Person, Arbeit pozosta(wa)ć, nadal leżeć; mit dem Auto mieć (w drodze) awarię, utknąć pf (w drodze);etwas liegen lassen zostawi(a)ć; ( vergessen) zapomnieć pf (A);bereit liegen Sache być przygotowanym;jemandem am Herzen liegen leżeć k-u na sercu;mir liegt (viel) daran, zu erfahren … zależy mi (bardzo) na tym, żeby się dowiedzieć …;es liegt mir nichts daran nie zależy mi na tym;es liegt daran, dass to polega na tym, że;woran liegt es? od czego to zależy?, co jest tego powodem?;daran soll es nicht liegen! jeśli tylko o to chodzi!;an wem liegt es? od kogo to zależy?; kto jest winien?;an mir soll es nicht liegen ja (w tej sprawie) nie chcę stać na przeszkodzie
См. также в других словарях:
winien — + winna, winno (także z zakończeniami osobowymi: winienem, winnam, winieneś, winnaś itd.) 1. m. os. winni, ż. rzecz. winne «występuje w funkcji orzecznika oznaczającego» a) «mający do spłacenia należność, dług» Jestem mu winna sto złotych.… … Słownik języka polskiego
skwitować — dk IV, skwitowaćtuję, skwitowaćtujesz, skwitowaćtuj, skwitowaćował, skwitowaćowany 1. «zwolnić kogoś z należności, zwykle wydając pokwitowanie; stwierdzić, że się od kogoś nic nie należy, że ktoś nic nie jest winien» Skwitować kogoś z długu.… … Słownik języka polskiego
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
strona — ż IV, CMs. stronanie; lm D. stronaon 1. «każda z powierzchni ograniczających jakąś bryłę; prawy albo lewy bok czegoś, brzeg, ściana, krawędź czegoś; przestrzeń, miejsce na krawędzi czegoś, np. drogi, rzeki» Południowa, północna, wschodnia,… … Słownik języka polskiego
krzyżyk — 1. Kłaść, położyć, stawiać, postawić na kimś, na czymś krzyżyk «zrezygnować z kogoś, z czegoś ostatecznie, zwątpić w kogoś, uznać coś za stracone»: Zdążyłam jednak nadmienić, że syn mój na pewno jeszcze nie jest na tyle zepsuty, żeby położyć na… … Słownik frazeologiczny
wmówić — dk VIa, wmówićwię, wmówićwisz, wmów, wmówićwił, wmówićwiony wmawiać ndk I, wmówićam, wmówićasz, wmówićają, wmówićaj, wmówićał, wmówićany 1. «skłonić kogoś do uwierzenia w to, co mu się mówi; skłonić kogoś do przyznania się do tego, co mu się… … Słownik języka polskiego
kozioł — 1. Fiknąć, machnąć, przewrócić, wywinąć kozła, koziołka a) «przewrócić się, upaść»: Szczęsny wywinął kozła, rąbnął o kant stołu i padł u nóg księdza. I. Newerly, Pamiątka. b) «przekręcić się szybko w powietrzu, głową w dół, odrywając stopy od… … Słownik frazeologiczny
posądzać — ndk I, posądzaćam, posądzaćasz, posądzaćają, posądzaćaj, posądzaćał, posądzaćany posądzić dk VIa, posądzaćdzę, posądzaćdzisz, posądzaćsądź, posądzaćdził, posądzaćdzony «podejrzewać kogoś o coś, zarzucać coś komuś, pomawiać kogoś o coś; sądzić,… … Słownik języka polskiego
winny — I 1. «dotyczący wina winorośli (rośliny lub jej owoców)» Winne krzewy. Winna jagoda. Grona winne. ∆ Latorośl winna → winorośl 2. «dotyczący wina napoju, mający związek z wytwarzaniem wina» Kupiec winny. Handel winny … Słownik języka polskiego
krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… … Słownik frazeologiczny
jak — I 1. «zaimek zastępujący przysłówki i równoważne z nimi części zdania» a) «używany w pytaniach lub zdaniach o charakterze ekspresywnym» Jak się masz? Jak zdrowie? Jak mi przykro! Jak pogodzić to wszystko? ◊ Jak mu tam «jak się nazywa» Zawołaj… … Słownik języka polskiego
